คอมพิวเตอร์เขียนกลอนได้หรือไม่
953,300 views |
ออสการ์ สจ๊วตซ์ (Oscar Schwartz) |
TEDxYouth@Sydney
• May 2015
เมื่อคุณอ่านกลอน แล้วรู้สึกเคลิบเคลิ้มไปกับมัน แต่หลังจากนั้น คุณถึงทราบว่ามันถูกเขียนขึ้นโดยคอมพิวเตอร์ คุณจะรู้สึกแตกต่างกับตอนแรกหรือไม่ คุณเคยคิดไหมว่าคอมพิวเตอร์สามารถแสดงอารมณ์ มีความคิดสร้างสรรค์ หรือเคยรู้สึกตกหลุมพรางของกลวิธีง่ายๆ ในบางครั้ง สำหรับ Talk นี้ ออสการ์ สจ๊วตซ์ (Oscar Schwartz) นักเขียน จะมาอธิบายให้เราฟังว่าทำไมเราจึงมีการตอบสนองอย่างรุนแรงต่อคอมพิวเตอร์ที่เขียนกลอนได้ และการตอบสนองนี้ช่วยให้เราเข้าใจความหมายของการเป็นมนุษย์ได้อย่างไร
--
บททดสอบ #1
[กลอน 1]
เจ้าแมลงวันหนา
เจ้าเริงร่ายามหน้าร้อน
ฝ่ามือเราเลินเล่อ
เผลอปัดถูกตัวเจ้า
หรือเรานั้นไม่
ใช่แมลงเช่นเจ้า
หรือแท้จริงเจ้า
ใช่มนุษย์อย่างเราไม่
[กลอน 2]
เราสัมผัสได้
ผู้คนมากมายในชีวิต
ในยามเช้า
สังฆราชที่ฉันรังเกียจ
มิใช่ทุกค่ำคืนที่จะเริ่ม
ทำสิ่งอื่นอันยิ่งใหญ่
ฉันขดตัวราวกับงู
การคาดเดาอันยิ่งใหญ่
แท้จริง เจ้าหนูทางจิต หากฉัน
รู้ตัวอยู่ในปีที่สำคัญ
อย่างแน่นอน
--
บททดสอบ #2
[กลอน 1]
สิงโตคำราม สุนัขเห่าหอน ช่างน่าสนใจ
ทั้งน่าหลงใหล ที่นกบินไป
ใช่เห่าหอนคำราม เรื่องราวตรึงตราของสัตว์น้อยใหญ่
ตรึงใจในฝัน จะร้องเพลงไปด้วยกัน
หากยังเหลือเรี่ยวแรง
[กลอน 2]
โอ้ จิงโจ้ โลหะ ช็อคโกแลต โซดา
หน้าตาเจ้าช่างสวยใส
ไข่มุก กล่องดนตรี ต้นพุทรา ยาแก้ไข้
พวกเจ้าไงที่พวกเขาพูดถึง
ยังคำนึงรำพึงกลอนอันประหลาด
สิ่งเหล่านี้ล้วนอยู่กับเราทุกเช้าค่ำ
แม้ชายหาด หลุมศพอันมืดดำ
สิ่งเหล่านั้นมีความหมายแกร่งกล้าดังผาหิน
--
บททดสอบ #3
[กลอน 1]
ธงแดง เหตุแห่งธงงาม
และโบว์
โบว์ของธง
ซึ่งเปี่ยมด้วยเนื้อหา
เพื่อการเปี่ยมเนื้อหา
มอบความยินดี
ให้ฉันมีศาสนา
ศาสนาและแผ่นพสุธา
ศาสนาและวังวน
วังวนอันบริสุทธิ์ใส
กระตือรือร้นสนใจ
[กลอน 2]
เจ้ากวางล้ากระโจนลิ่ว
ฉันได้ยินเสียงของดอกแดฟโฟดีล
ฉันได้ยินเสียงของธงตระหง่าน
ฉันได้ยินเสียงพูดของนายพราน
หาใช่ความปิติของการสิ้นใจ
และทันใดกงล้อก็หยุดลง
รุ่งอรุณย่างเยือนเขยื้อนใกล้
รุ่งอรุณโผล่เหนือฟ้าอีกไม่ไกล
สิ่งที่ใกล้สัมผัสได้คือสิ้นหวัง
ปรารถนาอันคลุ้มคลั่งดังผ่านมา