تقریبا به مدت یک دهه، دانشمندان منشا ویروس کشنده‌ی جدیدی را در میان بلندترین کوه‌ها و جدا افتاده‌ترین غارهای چین دنبال کردند.

آن‌ها نهایتاً در اینجا پیدایش کردند: در خفاش‌های غار شیتو ویروس مورد سوال یک کروناویروس بود که باعث یک اپیدمی از سندرم حاد تنفسی شدید، یا سارس، در ۲۰۰۳ شد.

ویروس‌های کرونا گروهی از ویروس‌ها هستند که با شاخک‌های کوچک پروتئینی که شبیه یک تاج هستند پوشیده شده اند ــ یا «کرونا» در لاتین. صدها کروناویروس شناخته‌شده وجود دارد. هفت عدد از آن‌ها انسان‌ها را آلوده می‌کنند، و می‌توانند مولد بیماری باشند. کرونا ویروسِ سارس-کووی مولد سارس است، مِرس-کووی مولد مِرس است، و سارس-کوو-۲ مولد بیماری کووید-۱۹ است.

ازمیان هفت کروناویروس انسانی، چهار تا مولد سرماخوردگی هستند، عفونت‌های حلق و بینی خفیف و بسیار مسری. دوتایشان ریه‌ها را آلوده می‌کنند، و بیماری‌های بسیار شدیدتری را ایجاد می‌کنند. هفتمی، که مولد کووید-۱۹ می‌باشد، ویژگی‌های هریک را دارد: به راحتی منتشر می‌شود، اما می‌تواند به شدت برروی ریه‌ها اثر بگذارد.

زمانی که یک شخص آلوده سرفه می‌کند، قطره های محتوی ویروس به بیرون اسپری می‌شوند. این ویروس زمانی که قطره‌ها به بینی یا دهان فردی وارد ‌شود می‌تواند فرد را آلوده کند. کروناویروس‌ها بهترین انتقال را در فضاهای بسته دارند، جایی که مردم به یکدیگر نزدیک هستند. هوای سرد از پوشش ظریف آن‌ها دربرابر خشک شدن محافظت می‌کند، ویروس را قادر می‌سازد تا زمان بیشتری درمیان میزبانان زنده بماند، درحالی که بودن درمعرض یوویِ ناشی از نور خورشید می‌تواند به آن آسیب برساند. این تغییرات فصلی برای ویروس‌های ایجادشده اهمیت بیشتری دارند. اما به دلیل اینکه هنوز کسی به ویروس جدید ایمن نشده، میزبان‌های مستعد بسیاری را دارد به گونه‌ای که به شرایط ایده‌آل برای گسترش نیاز ندارد.

داخل بدن، شاخک‌های پروتئینی با سلول‌های میزبان احاطه‌شده و با آن‌ها ترکیب می‌شوندـ ویروس را قادر می‌سازد تا دستگاه‌های سلولی میزبان را بِرُباید تا ژن‌های خود را تکثیر کند.

ویروس‌های کرونا ژن‌های خود را بر روی آر‌اِن‌اِی ذخیره می‌کنند. تمامی ویروس‌ها یا آراِن‌اِی ویروس و یا دی‌اِن‌اِی ویروس هستند. آراِن‌اِی ویروس‌ها معمولا کوچکتر هستند، با ژن‌های کمتر، بدین معنا است که میزبانان بسیاری را آلوده کرده و به سرعت در آن‌ها تکثیر می‌شوند. بطور عمومی، آراِن‌اِی ویروس‌ها مکانیسم تصحیح ندارند، درحالیکه دی‌اِن‌اِی ویروس‌ها دارند. پس زمانی که یک آراِن‌اِی ویروس تکثیر می‌شود، بسیار محتمل‌تر است اشتباهاتی داشته باشند که «جهش» نام دارد.

بسیاری از این جهش‌ها بدون کاربرد وحتی زیان‌آور هستند. اما برخی، ویروس را برای محیط‌های خاص مناسب‌تر می‌کنند ــ مانند گونه‌های جدید میزبان. اپیدمی‌ها غالباً زمانی رخ می‌دهند که یک ویروس از حیوانات به انسان‌ها پرش می‌کند. حقیقت دارد که آراِن‌اِی ویروس‌ها علت رخداد اپیدمی‌های ابولا، زیکا و سارس و پاندمی کووید-۱۹ بوده‌اند. هنگامی که این ویروس همچنان درون انسان‌ها جهش می‌یابدــ معمولا نه به اندازه‌ای که ویروسی جدید خلق کند، اما کافی برای ایجاد جوره‌ها یا نژادهایی از گونه‌ی اصلی.

کروناویروس‌ها تفاوت‌های کلیدی اندکی با اغلب آراِن‌اِی ویروس‌ها دارند. آن‌ها از بزرگترین‌ها هستند، یعنی آن‌ها بیشترین ژن‌ها را دارند. این موضوع فرصت‌های بیشتری را برای جهش‌های ژنتیکی آسیب‌زا ایجاد می‌کند. درمقابله با این ریسک، کروناویروس‌ها یک ویژگی منحصر به فرد دارند: یک آنزیم که خطاهای رونوشت برداری را بررسی و اشتباهات را تصحیح می‌کند. این ویژگی کروناویروس‌ها را بسیار بیشتر پایدار می‌کند، با سرعت جهش آهسته‌تری نسبت به دیگر آراِن‌اِی ویروس‌ها.

درحالیکه این ممکن است ترسناک به نظر برسد، سرعت آهسته‌ی جهش در واقع یک علامت امیدوارکننده است زمانی که نوبت به خلع سلاح آن‌ها می‌رسد. پس از یک آلودگی، سیستم ایمنی ما می‌تواند میکروب‌ها را شناسایی کرده و درصورت عفونت مجدد آن‌ها را سریع‌تر ازبین ببرد درنتیجه آن‌ها مجدداً ما را بیمار نمی‌کنند. اما جهش‌ها می‌توانند ویروس را برای سیستم ایمنی ما کمتر قابل تشخیص کنندــ و بنابراین مبارزه با آن دشوارتر است. همچنین آن‌ها می‌توانند اثر داروهای ضدویروس و واکسن‌ها را کمتر کنند، چراکه آن‌ها بصورت بسیار اختصاصی برای یک ویروس هستند. از همین رو هرساله به واکسنی جدید برای آنفلوآنزا نیاز داریم ـــ ویروس آنفلوآنزا آن‌قدر سریع جهش می‌یابد که به‌طور مستمر نژادهای جدید ایجاد می‌شود. سرعت آهسته‌تر جهش در کروناویروس بدین معنا است که سیستم ایمنی ما، دارو‌ها و واکسن‌ها ممکن است که برای مدت طولانی‌تری پس از آلودگی بتوانند آن‌ها را تشخیص دهند، و درنتیجه از ما بهتر محافظت کنند.

هنوز، ما نمی‌دانیم که تا چه مدت بدن‌های ما دربرابر انواع کروناویروس‌ها ایمن باقی می‌ماند. تا به حال یک درمان تایید شده یا واکسن برای کروناویروس وجود نداشته است. ما بر روی درمان آن‌هایی که مولد سرماخوردگی اند تمرکز نکرده‌ایم، گرچه دانشمندان توسعه درمان‌هایی برای سارس و مرس را شروع کرده اند، اپیدمی‌ها پیش از کامل‌شدن آزمایش‌های بالینی درمان‌ها خاتمه می‌یابند.

مادامی که ما تعرض به بوم دیگر حیوانات را ادامه دهیم، برخی دانشمندان می‌گویند که انتقال به انسان یک کرونا ویروس جدید، اجتناب ناپذیر است ـــ اما اگر ما این ناشناخته‌ها را بررسی کنیم، این نباید ویرانگر باشد.